ถึงคิวอีกหนึ่งหนังที่เข้ากับช่วงบรรยากาศและเทศกาลในเดือนวันปล่อยผีตามแบบแผนของทุก ๆ ปี โดยในปีนี้มาพร้อมกับหนังแนวตลกแฟนตาซีที่สนุกหลอนได้ทั้งครอบครัวแบบไร้พิษไร้ภัย และนี่ก็คือ The Curse of Bridge Hollow แค่ใบปิดและหน้าหนังก็รู้สึกได้ได้ถึงอลเวงวายป่วน “style” หนังช่วงเทศกาลของฝรั่ง แต่ไม่รู้ว่าจะหมู่หรือจ่ากันแน่เนี่ยเรื่องนี้

The Curse of Bridge Hollow คำสาปแห่ง “Bridge Hollow” เป็นเรื่องราวของเด็กสาววัยรุ่นที่บังเอิญปลดปล่อยดวงวิญญาณดึกดำบรรพ์ออกมาสู่โลกปัจจุบันที่กำลังเข้าสู่ช่วงเทศกาลวันฮาโลวีน และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นแห่งหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้ ที่ทำให้เธอต้องหารคนสนับสนุนมาช่วยเหลือ และเขาก็คือคนสุดท้ายที่เธอจะนึกถึง ซึ่งก็คือ..พ่อของเธอ

จังหวะของหนังก็แทบไม่มีอะไรใหม่ ใส่มุกและโทนความเป็นหนังตลกคนผิวสีเข้ามาแบบรากฐาน โครงเรื่องและเสน่ห์ต่าง ๆ ก็ยังมาด้วยอารมณ์เดิม ไม่ว่าจะเป็นการผูกเรื่องเชย ๆ กับแนวคิดต่างของพ่อลูก หรือมนต์อัศจรรย์ผีคืนชีพ แน่นอนว่าเป็นอะไรที่เราเคยดูอะไรแบบนี้มาแล้วทั้งนั้น อาจมีทิศทางมุมมองที่ทำให้รู้สึกหงุดหงิดรำคาญในตรรกะของตัวละครบ้าง แต่ก็ไม่ได้ซีเรียสแต่อย่างใด

ทางด้านการแสดงนั้นก็ถือว่าเป็นจุดการช่วย รบเร้าให้บีบอารมณ์ได้ค่อนข้างดี แม้ว่าแอคติ้งของพวกเขาจะไม่ได้ดิบดีหรือแปลกใหม่อะไรเลย “มาร์ลอน เวย์นส์” ก็ยังคงเป็น มาร์ลอน เวย์นส์ เขายังคงใช้เสน่ห์ทางการแสดงแบบฉบับของเขาเองมาใส่เอาไว้ในเรื่องนี้ ทั้งมุกและระยะที่มีทั้งไหลลื่นและขัดสน แต่นับว่าเขาเป็นตัวละครที่ช่วยขับเคลื่อนหนังไปได้ ถึงจะรสชาติค่อนข้างจืดไปนิดก็ตาม